Al decennia lang proberen overheden de verbinding tussen ‘binnen’ en ‘buiten’ te versterken. Door de jaren heen zijn er vele, uiteenlopende initiatieven geweest om beleidsmakers en de uitvoeringspraktijk meer en vooral ook beter te verbinden. Zo organiseren overheden netwerk­bijeenkomsten, rondetafelgesprekken, werkbezoeken, veldstudies en praktijkstages. Aanleiding voor dit essay vormt ‘het proefveld’ dat het ministerie van ocw in de afgelopen jaren heeft verkend als een nieuwe manier om beleid dichter bij de praktijk te brengen. Interessant aan het proefveld is het idee om vanuit het ministerie te verkennen hoe de uitvoerings­praktijk waar het eigen beleid zich op richt, er dagdagelijks uitziet. Dat biedt inzicht. Tegelijkertijd roept het ook allerlei vragen op. Wat zijn bijvoorbeeld de consequenties van ‘het kijken in de praktijk’? Wat zijn de vooronderstellingen daarbij en wat moet het eigenlijk opleveren? En wat bedoelen we precies als we het hebben over ‘de afstand’ tussen ‘binnen’ en ‘buiten’? In dit essay problematiseren wij deze thematiek en geven we conceptuele duiding aan de pogingen van overheden om de ervaren ‘afstand’ te verkleinen.